Падушачка "Аленяня"

Лічу, што ўвесь гэты навагодні дэкор - пустое марнаванне грошаў, часу, а галоўнае месца (усё гэтае дабро патрэбна дзесьці захоўваць цэлы год). Розум кажа: "Не! Ну зразумей, што фактычна гэта проста смецце, пластык, якога і так вельмі шмат навокал". 😢

Але як жа гэта прыгожа!!! Як жа мне падабаецца ствараць навагоднія рэчы, рабіць падаруначкі і пакуначкі, маляваць паштоўкі 😍. Канечне па магчымасці імкнуся ствараць экалагічныя рэчы і больш не купляць новых упрыгожванняў. Нават хацела прадаць елку і ўсе цацкі, але пакуль пакінула як фота рэквізіт.

Памятаеце падушачку "Гномы"? Падушка была створана ў 2018 годзе для дабрачыннага аўкцыёна на карысць Грышы Даўгіх. Зараз ізноў пачаўся зімовы дабрачынны аўкцыён, ізноў для Грышы і ў мяне ізноў навагодняя падушка 😃.

Кошычак для вязання

Цяпер, калі мая сястра захапілася вязаннем,ёй заўсёды не хапае нітак ))) А раней яна не разумела, як гэта ў мяне можа быць мала тканіны ))) 

Авечку вышыла сястра па маёй просьбе, сама я вышываць зусім не паспяваю. І вось раскрываю сакрэт, як павялічыць колькасць гадзін у сутках:

1. знайдзіце чалавека, якому няма чым заняцца (неверагодна, але такія існуюць).
2. навучыце такога чалавека вязаць і вышываць (ці можна проста падказаць канал з відэа-ўрокамі на "YouTube").
3. прымусьце яго працаваць на вас (шантаж і подкуп ніхто не адмяняў).

Кошычак падарыла сястры, будзем лічыць, што гэта ўкладанне на будучае, на развіццё )))

Р.S. Кошычак шыла па майстар-класу Ларысы Чарнаўской. Яна арганізоўвала ў сваім блоге Совместный проект "Прищепница".

Камплект "Зорнік"

Усё пачалося з вышыўкі. Гэта гісторыя пра тое, як адзін маленькі мядзведзь натхніў на вялікі праект. 

Сястра даслала фота вышыўкі са словамі: вось не ведала чым заняцца, проста спадабаўся гэты медзведзяня. А мяне ў гэты момант проста азарыла: гэта ж цудоўная магчымасць пазбавіцца ад часткі тканін фіялетавага і сіняга колераў (не падабліся яны мне).

Спачатку хацела пашыць толькі падушачку, але гэта радыкальна не зменшыла б мае запасы, таму вырашыла адважыцца яшчэ і на плед. 

Каб працэс не зацягнуўся, выбрала просты блок, а бейку падшыла на машынцы... першы раз. І нічога не здарылася, свет не перавярнуўся, і мне нават спадабаўся вынік, галоўнае шыць па самаму краёчку. 

На адваротны бок выбрала тканіну ў аблокі, між іншым беларускай вытворчасці. Дарэчы, у планах пашыць коўдрачку толькі з беларускіх тканін. 

Падушачка "Гномы"

Гэтых гномікаў вышыла мая сястра ))) Таня вышывае? Не можа быць! Сур'ёзна?! Нават наша мама думала, што гэта нейкі жарт. Гэта як у кінастужцы "1+1": Ён малюе?!! Што ён малюе?!!!

Адзінае, чым захаплялася мая сястра - гэта спорт. У школе Таня зусім не вучылася, бо ўвесь час то рыхтавалася да спаборніцтваў па лёгкай атлетыцы, то ўдзельнічала ў іх, то зноў рыхтавалася. У коледжы ўсё стала зусім сур'ёзна.  Гэта было сэнсам яе жыцця... 

Цяпер, калі прафесійны спорт ужо ў мінулым, адным з яе захапленнем стаў сноўборд, на які яна і мяне падсадзіла (Гэта мая лепшая зіма...) І вось я адпомсціла ёй за сваю адбітую пятую кропку - я падсадзіла яе на вышыўку))) Цяпер ёй баляць вочы, спіна і шыя, а ўчора я дала ёй роўнамерку ))) І цяпер яна не глядзіць, а толькі слухае любімыя серыялы, а вячэраць яе малады чалавек будзе праз "усяго 12 крыжыкаў". І гэта ж толькі пачатак...)))

Я зусім не мсцівы чалавек, але помста мая страшэнная )))

P.S. Хто яшчэ не глядзеў "1+1", абавязкова паглядзіце! Абавязкова!!!

Пра "актыўны" адпачынак

Я зусім не турыстка,  я - жонка турыста з усімі выцякаючымі з гэтага абставінамі ))) Магу сама паставіць намёт, але не магу спаць у ім.

У мяне ёсць шыкоўныя трэкінгавыя красоўкі, якія  за сем гадоў свайго існавання ніколі не бачылі горных сцежак і нават ніколі не былі ў сур'ёзным паходзе. Люблю, каб мяне давезлі на машыне да пункта прызначэння )))

Я не спяваю песень пад гітару ля вогнішча.

А вось мой муж сапраўдны фанат актыўнага адпачынку. Напрыклад, замест таго, каб купіць сабе сучасны тэлефон, ён набывае вінтажную байдарку.

- Ты ўяўляеш, яна драўляная! 1988 года!! І абсалютна новая!!! 

- Добра ўяўляю, толькі зусім не ўяўляю гэтае "шчасце" ў нас у кватэры )))

Прыемная аказваецца рэч гэтая байдарка, асабліва калі не трэба нічога рабіць.

А чакаць сняданак лепш у піжамцы гледзячы на плынь.

І галоўнае ёсць што фатаграфаваць.

А вось і восень...

Рознае несур'ёзнае - 2

Зноў назбіралася шмат усякага рознага і не сур'ёзнага. Асобных паведамленняў гэтыя рукадзелкі не заслугоўваюць, таму ўсё ў кучу.

Мы ўжо даўно вырашылі набыць дом у вёсцы, а можа пашанцуе і хутар, але ўсё нешта перашкаджае, то часу няма, то ўсё не тое, а хочацца знайсці "сваё". Вось вышыла крыжыкам хатку, можа дапаможа ))) Драўлянаю рамку 15х15 пафарбавала ў белы колер, паспарту зрабіла сама. Французскія вузельчыкі не змагла прыгожа вышыць, таму замяніла на бісер. Пакуль гэта мая самая складаная вышыўка ))) а што аж цэлых пяць колераў )))

Салодкі дызайн карыстаецца попытам. Рабіла некалькі букетаў цюльпанаў разнага колеру. Адзін бела-ружовы застаўся, потым адпраўлю яго на аўкцыён.

А далей паказваю прыемныя дробязі. Гэта невялічкія кампліменты, якія ўкладваю ў пасылкі пакупнікам.

 

Дэкор слоічка ад крэму

Мая першая вышыўка крыжыкам ))). Вышыла і нават аформіла )))

У такіх малечах захоўваю бісер, пацеркі ці міні-гузікі, але гэта першая, якую ўпрыгожыла.  На такі "геройскі ўчынак" мяне натхніла заданне дэкор слоічкаў у праекце "Хамяк не дрэмле" на Першым беларускім ЧБ.

Паўтор, ці не...

Гэты мяшочак хацела паказаць вясной, але зараз ну зусім  няма нічога новага, кіпа розных працэсаў, а натхненне знікла. 

Лавандавы камплект прышчэпак

Вось колькі раз сама сабе казала, ніколі не заракацца. Год таму зараклася ніколі больш не дэкупажыць прышчэпкі ))) Гэта вельмі марудная справа, але як кажуць : ніколі не кажы "ніколі")))

Мяшочак для захоўвання прышчэпак. Невялічкі 19х11 см. Лаванда вышытая атласнымі стужкамі і мулінэ.

 Ну і камплект драўляных прышчэпак (14 шт.), звычайны дэкупаж.

Святочны настрой ёсць!

    Вось і я атрымала свой падарунак! Прыляцеў ён з Украіны ад самай лепшай снягуркі ў свеце - Вікі, якая вядзе цудоўны блог По неизведанным дорожкам... Каб атрымаць 100% сюрпрыз, я нават не заходзіла да яе ў блог. Так смешна зараз успамінаць, як хвалявалася Віка за свой падарунак, калі мы перапісваліся з ёй наконт адраса. Я атрымала сапраўдны скарб!!! Сказаць, што мне ўсё спадабалася - гэта нічога не сказаць. Я такая шчаслівая!!! Сэрца проста выскоквае ад захаплення і радасці!!! Здіўляе, як Віка зразумела, што мне падабаецца, можа думкі прачытала?.. Спачатку ўсё маё багацце разам: 

 Тканінкі шыкоўныя, якасць выдатнейшая,  колеры цудоўныя. М-м-м... абажаю!

Далей мае любімыя стужачкі і карункі, якіх ніколі шмат не бывае. Дарэчы, чырвонай стужачкі амаль ужо не засталося, праз некалькі дзен пакажу, куды яна дзелася.

Ну а тут усё зразумела. А-а-а!!! Якое усё прыгожанькае!!! Гэта ж мая хвароба. Аднойчы мяне спыталі, як я здымаю стрэс (я ж не п'ю, але і спортам ніякім не займаюся...) Як-як... гузікі перабіраю! 

І нарэшце самае галоўнае, самае доўгачаканае. Гэта мая мара. Вельмі хацела вышыўку, але баялася нават спадзявацца... Та-да-м!!! Фота ўзяла Вікіна, бо мае дрэнна атрымаліся. Яшчэ больш фотаздымкаў ТУТ. Такіх маленькіх крыжыкаў я яшчэ не бачыла, такая неверагодная дасканалая праца, нават дакранацца страшна. І ніякія фотаздымкі не перадаюць усю прыгажосць гэтага пінкіпа. Гэта шэдэўр!

Дзякуй вялікі, Віка, дзякуй за віншаванне і цёплыя словы ў паштоўцы, за сапраўднае багацце, за чароўную казку, якую ты мне падарыла. 

Вышыўка "Закаханыя"

    Мая родная сястрычка папрасіла сваю сяброўку Алену, якая без вышывання не можа пражыць ніводнага дня,  вышыць карціну.   Асабіста мне не вельмі падабаецца вышыўка як фатаграфія, але калі я першы раз убачыла, яна мяне ўразіла сваімі памерамі (34х23,5 см), колерам і асаблівай энэргіяй. Проста мне стала шкада, што такая сур'ёзная праца так і не атрымала сваю рамку. Вось я і папрасіла сястрычку аддаць вышыўку на некалькі дзён мне. Я вышыўку папрала, папрасавала, купіла рамку 30х40, якую пафарбавала і... зразумела, што памылілася... звычайная фотарамка не зусім добра падыходзіць. Цяпер я ведаю чаму, заказваюць рамкі у багетных майстэрнях. Але ўсё ж лепей, чым так проста ляжаць. 

Паўгода спатрэбілася, каб зрабіць прасценькае паспарту )))) Мне здаецца стала значна лепш, схавалася канва і сама вышыўка стала гарманічнага памеру. 

А спачатку было вось так.