Так і засталося загадкай, як зусім сляпыя і кволыя кацяняты апынуліся ў нас на надворку.
Маёй маме прыйшлося павазіцца з імі. За два тыдні падраслі, сталі прыгожанькімі і такімі пацешнымі.
Аблюбавалі рэшткі старога плота. Як малпачкі гойсаюць, такія спрытныя, можна гадзінамі назіраць за імі, нават калі спяць.