Святочны настрой ёсць!

    Вось і я атрымала свой падарунак! Прыляцеў ён з Украіны ад самай лепшай снягуркі ў свеце - Вікі, якая вядзе цудоўны блог По неизведанным дорожкам... Каб атрымаць 100% сюрпрыз, я нават не заходзіла да яе ў блог. Так смешна зараз успамінаць, як хвалявалася Віка за свой падарунак, калі мы перапісваліся з ёй наконт адраса. Я атрымала сапраўдны скарб!!! Сказаць, што мне ўсё спадабалася - гэта нічога не сказаць. Я такая шчаслівая!!! Сэрца проста выскоквае ад захаплення і радасці!!! Здіўляе, як Віка зразумела, што мне падабаецца, можа думкі прачытала?.. Спачатку ўсё маё багацце разам: 

 Тканінкі шыкоўныя, якасць выдатнейшая,  колеры цудоўныя. М-м-м... абажаю!

Далей мае любімыя стужачкі і карункі, якіх ніколі шмат не бывае. Дарэчы, чырвонай стужачкі амаль ужо не засталося, праз некалькі дзен пакажу, куды яна дзелася.

Ну а тут усё зразумела. А-а-а!!! Якое усё прыгожанькае!!! Гэта ж мая хвароба. Аднойчы мяне спыталі, як я здымаю стрэс (я ж не п'ю, але і спортам ніякім не займаюся...) Як-як... гузікі перабіраю! 

І нарэшце самае галоўнае, самае доўгачаканае. Гэта мая мара. Вельмі хацела вышыўку, але баялася нават спадзявацца... Та-да-м!!! Фота ўзяла Вікіна, бо мае дрэнна атрымаліся. Яшчэ больш фотаздымкаў ТУТ. Такіх маленькіх крыжыкаў я яшчэ не бачыла, такая неверагодная дасканалая праца, нават дакранацца страшна. І ніякія фотаздымкі не перадаюць усю прыгажосць гэтага пінкіпа. Гэта шэдэўр!

Дзякуй вялікі, Віка, дзякуй за віншаванне і цёплыя словы ў паштоўцы, за сапраўднае багацце, за чароўную казку, якую ты мне падарыла.