Камплект "Зімовыя совы"

Нарэшце я дарабіла і аддала ўсё дакументы і паперы аднаму ІПшніку, з-за якіх я не магла ні самаробнічаць, ні проста атрымліваць асалоду ад лета. Я зноў існую! Каб я яшчэ раз згадзілася на такое... не-е-е, лічбы не для мяне. За гэты час так згаладалася па шыццю, што адразу замахнулася на грандыёзны (для мяне) праект - пледык і падушачка. У нашай вялікай сям'і адбылася сур'ёзная падзея - нарадзілася першая праўнучка, ёй і пашыўся гэты камплект. Так смешна, адна мая цётка нават яшчэ і ні разу не бабуля зусім,  а другая, яе родная сястра,  ўжо прабабуляй стала.

Коўдрачка атрымалася невялічкая 110х85 см. Квадраты былі 15х15 см. Тканіна верха - знаёмы многім нямецкі набор для пэчворка. Самы непрыгожы на мой погляд адрэз з набору пусціла на бейку. Адваротны бок - беларуская бязь. Падушачку шыць не збіралася, але засталіся кавалачкі. Памер падушачкі 33х45 см, навалачка на маланцы.

Ну і як заўсёды некалькі фотаздымкаў працэсу.

З бейкай гэтым разам не было ніякага клопату, бо рабіла новым спосабам, а рукамі прышывала мама ))). У дзяцінстве гэта я для яе выконвала неадказную і няцяжкую частку працы: гузікі прышывала, распорвала хібы, абразала ніткі, а зараз мама дапамагае мне ))). 

Але мама-швачка - гэта складана, у яе ёсць свой погляд і пераканаць яе бывае вельмі цяжка. Сказала, што я горш за немцаў, а тыя патрабавалі самую высокую якасць і дасканаласць вырабаў, калі  яна працавала на швейнай фабрыцы)) І ёй зусім немагчыма растлумачыць, навошта штосьці шыць рукамі, калі гэта можна прышыць на машынцы ))).

Пакажу свой камплект у рукадзельнам кафэ